Zespół parkowo - dworski i folwarczny w Wiśniowej

Zespół parkowo - dworski i folwarczny w Wiśniowej - jest jednym z najcenniejszych założeń na terenie Podkarpacia. W jego skład wchodzą: pierwotny dwór, wzmiankowany w 1536 r., XVII w. pałac, zabudowania gospodarcze wzniesione w latach 1779-1780, neoklasycystyczna kaplica grobowa z początków XX w. oraz park. Pałac to murowany dwór myśliwski wzniesiony dla Firlejów, gruntownie przekształcony ok. połowy XIX w. staraniem Franciszka Mycielskiego wg projektu krakowskiego architekta Filipa Pokutyńskiego. Na wschód od pałacu stoi zbudowana na planie kwadratu, piętrowa oficyna (pierwotny dwór), a za nią zabudowania gospodarcze wybudowane na planie litery L z charakterystyczną piętrową bramą przejazdową (kamienny łuk bramy wg tradycji pochodzi z zamku we Frysztaku). Wokół zabudowań rozciąga się park, składający się z czterech części różnych stylowo. Pierwszy założony w I połowy XVI w. stanowiły dwie długie aleje z lip i dębów, przecinające się na krzyż i tworzące w ten sposób 4 kwatery. Z ogrodu tego pozostały tylko poszczególne okazy drzew i część alei. Drugi był ogrodem francuskim z I połowy XVIII w. i posiadał kilka alei i altanę grabową. Pod koniec XVIII w. ówczesny właściciel Wiśniowej, Jabłonowski, zmienił styl parku z francuskiego na modny w tym czasie styl angielski, przy okazji niszcząc architekturę ogrodową i wiele roślin. W XIX w. rodzina Mycielskich powiększyła park, nadając mu nowy wygląd. Dzisiaj najpiękniejszy zakątek parku tworzy aleja grabowa, z przełomu XIX i XX w. Ponadto w wiśniowskim parku rosną drzewa owocowe, okazałe świerki, lipy i dęby - pomniki przyrody oraz dwa amerykańskie tulipanowce z lat 30. XX w. Wizerunek jednego z wiśniowskich dębów widnieje na banknocie stuzłotowym z 1932 r. zaprojektowanym przez Józefa Mehoffera, słynnego artystę malarza. Zdjęcie: Agnieszka Zielińska.