Artystyczny wieczór w Galerii Oficyna w Wiśniowej: „Pan Tadeusz” i finisaż wystawy Elżbiety Wesołkin
W niedzielę, 23 listopada 2025 r. Galeria Oficyna w Wiśniowej ponownie stała się miejscem wyjątkowego spotkania ze sztuką – zarówno literacką, jak i malarską. W kameralnych przestrzeniach zabytkowej oficyny odbyła się kolejna odsłona spektaklu opartego na „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza, a wieczór zwieńczył finisaż wystawy Elżbiety Wesołkin, cenionej polskiej malarki.
Już od pierwszych chwil wydarzenia w atmosferze Oficyny unosił się klimat patriotycznej zadumy i wspólnoty. Goście, wraz z Chórem „Opoka” z Glinika, zaśpiewali wybrane polskie pieśni patriotyczne, wprowadzając publiczność w nastrój sprzyjający refleksji nad historią, tradycją i narodową tożsamością. Wspólne śpiewanie stało się symbolicznym preludium do dalszej części wieczoru, w której nie zabrakło emocji, wzruszeń i artystycznej energii.
Centralnym punktem programu była prezentacja dziesiątej księgi „Pana Tadeusza” pt. „Emigracja. Jacek” — jednej z najważniejszych i najbardziej dramatycznych części narodowej epopei. To tu rozgrywa się spowiedź Jacka Soplicy, pełna bolesnych wspomnień i wewnętrznych rozliczeń. Tu również Tadeusz żegna się z Zosią, a Hrabia i Telimena podejmują decyzje, które zmieniają ich dalsze losy. Na tle historycznych wydarzeń szlachta gotowa jest wyruszyć na emigrację, pozostawiając za sobą tradycyjną ojczyznę, ale zabierając ducha polskości.
Interpretacja tych literackich scen w wykonaniu zespołu artystycznego spotkała się z ogromnym uznaniem publiczności. W role i narrację wcielili się: Robert Chodur – aktor odpowiadający jednocześnie za reżyserię i scenografię: Andrzej Szypuła – aktor oraz kierownik muzyczny spektaklu, Maksymilian Bylicki – pianista, który dopełnił całość muzyczną warstwą interpretacyjną.
Ich występ — dynamiczny, przejmujący i pełen aktorskiej pasji — pochłonął widzów na ponad dwie godziny. Artyści w brawurowy sposób zbudowali emocjonalne napięcie, wiernie oddając atmosferę Mickiewiczowskiej epopei, a jednocześnie nadając jej współczesną, przejmującą siłę przekazu. Publiczność nagrodziła ich długimi brawami, doceniając nie tylko kunszt wykonawczy, ale także głębokie zrozumienie literackiej materii.
Po części teatralnej przyszedł czas na finisaż wystawy Elżbiety Wesołkin, której obrazy gościły w Galerii Oficyna w ostatnich tygodniach. Artystka, urodzona w Sanoku, od lat związana jest z tamtejszym środowiskiem twórczym. Uczestniczyła w licznych plenerach malarskich i zaprezentowała swoje prace na wielu wystawach — zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej twórczość można było oglądać m.in. w Sanoku, Lesku, Krośnie, Rzeszowie oraz w słowackich Koszycach. Wesołkin jest laureatką licznych nagród, w tym Nagrody Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki, Grand Prix III Karpackiego Biennale Sztuki w Krośnie czy Nagrody Zarządu Województwa Podkarpackiego za osiągnięcia artystyczne. W 2017 roku, doceniając jej dorobek i indywidualny styl, przyjęto ją do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików.
Jej najnowsza wystawa w Wiśniowej zachwyciła odbiorców subtelną kolorystyką, wrażliwością na światło i harmonią kompozycji. Obrazy Wesołkin — pełne spokoju, poetyckich odniesień i wyczucia formy — stworzyły piękne dopełnienie wieczoru, w którym literatura i malarstwo spotkały się w jednym miejscu, współgrając ze sobą w niezwykły sposób.
W wydarzeniu wziął udział również starosta strzyżowski Robert Godek, który z uznaniem zwrócił się zarówno do twórców spektaklu, jak i do Elżbiety Wesołkin, gratulując im artystycznych osiągnięć oraz podziękował za wkład w rozwój kultury regionu.
Wieczór w Galerii Oficyna na długo pozostanie w pamięci uczestników jako spotkanie, które udowodniło, że żywe, wielowymiarowe obcowanie z kulturą wciąż inspiruje, porusza i jednoczy. W atmosferze sztuki, piękna i refleksji mieszkańcy regionu ponownie mogli poczuć, że tradycja i współczesność mogą harmonijnie współistnieć, tworząc wyjątkowe, pełne wartości wydarzenia.
[oprac. i fot. W.Plezia]